Bianca Prins-Honkoop |

Ervoor zorgen dat iedereen onze producten en diensten kan gebruiken!

Als hoofd 'global accessibility' bij ING wil Bianca Prins-Honkoop ervoor zorgen dat iedereen onze producten en diensten kan gebruiken. Bianca weet hoe belangrijk dit is, want zij heeft zelf een visuele beperking. Hier vertelt ze haar verhaal, in haar eigen woorden.

In de familie

“Visuele beperking zit in de familie. Ik ben geboren met staar en nystagmus (ongecontroleerde oogbewegingen). Ik zie met mijn linkeroog maar 3% en met mijn rechteroog 85% in de verte en 20-25% als ik lees.”

“Mijn moeder vertelt graag dat ik als peuter, toen ik met mijn broers ging spelen, de muren gebruikte om mijn weg te vinden. Binnen een week kwam ik overal waar mijn broers kwamen, ook al zag ik bijna niets.” 

“Ik had, eigenwijs als ik was, geleerd hoe ik mijn eigen weg kon vinden. Letterlijk. Waarschijnlijk ben ik toen al begonnen met de strijd voor toegang tot de wereld om mij heen. Ik had nog geen idee wat me te wachten stond.”

Geboren worden met een handicap bepaalt je leven: hoe je leert, hoe je denkt. Ik heb geleerd in oplossingen te denken, niet in problemen.

“Op mijn 24e was ik een onafhankelijke lobbyist in Nederland, en vocht ik voor de rechten van iedereen met een beperking. Ik had mijn roeping gevonden. Ik vond het geweldig om in de politiek voor een doel op te komen, maar ik wilde ook meer praktisch het verschil maken.” 

“Via mijn netwerk kwam ik in die tijd terecht bij ING waar ik, als iemand met een beperking, meedeed aan een 'Onbekend Talent'-programma. Het duurde niet lang voordat ik een toegankelijkheidsplan presenteerde aan Ron van Kemenade, onze chief information officer. Hij keek meer naar mijn mogelijkheden dan naar mijn beperkingen, en hij vroeg me om het plan als hoofd van global accessibility in te voeren.”

Ze vonden het geen probleem dat ik parttime ging werken, als ik het werk maar voor elkaar kreeg. Dat is toch geweldig!

“Ik kan echter maar 20 uur per week werken. Ik heb glaucoom als gevolg van al mijn oogoperaties die ik als kind onderging. Dat is erg vermoeiend en ik krijg er vreselijke hoofdpijn van. Aan het eind van de dag is lezen een probleem.”

“Deeltijds werken was geen probleem voor ING. Als ik het werk maar voor elkaar kreeg. Dat is toch geweldig? In ruil voor flexibiliteit krijgen ze iemand die zich volledig inzet voor haar werk.”

“En dat is maar goed ook, want nu is er een sterk gevoel van urgentie om onze producten en diensten toegankelijker te maken. Deels komt dat door wetgeving, waar we bezig zijn aan te voldoen. Maar nog belangrijker is dat als wij niet genoeg doen voor mensen met een beperking, zij naar een ander gaan.”

We hebben het over 20% van de wereldbevolking. Wie kan het zich veroorloven zo'n grote groep te negeren?

“Er is nog heel veel te doen, maar we boeken vooruitgang. We hebben 'lees voor'-knoppen toegevoegd aan artikelen op ING.com en we zijn bezig met braille en sterk contrasterende kleuren op onze betaalpassen en creditkaarten, plus een inkeping aan de zijkant, zodat ze beter toegankelijk worden.” 

“En in Nederlandse supermarkten 'repareren' we onze betaalautomaten door er een spraakoptie aan toe te voegen. Ik zeg expres 'repareren' omdat ze eigenlijk al vanaf het begin ontworpen hadden moeten worden met een spraakfunctie.”

Masterplan

“Dat brengt me op de echt grote stap: een masterplan voor een wereldwijde toegankelijkheidsstrategie. Voor klanten en voor medewerkers. We willen dit verankeren in de ontwikkeling van alle nieuwe producten en diensten en al vanaf het begin rekening houden met mensen met een beperking.”

“We kunnen er niet omheen, de verandering komt eraan. Vooral jonge mensen met een beperking willen meehelpen de toekomst vorm te geven. En daarom is het zo belangrijk dat mensen als ik zich uitspreken, zich laten zien en laten horen.”

“We vormen 20% van de wereldbevolking, niemand kan het zich veroorloven om ons over het hoofd te zien of te onderschatten wat wij kunnen bereiken als wij ons daartoe zetten. Ik ben daar het bewijs van.”

Terug naar boven
Luister